"Ook gedetineerden zijn mensen"

“Als mijn kinderen iets fout deden, zette ik ze in de hoek en daarna was het over. Voor gedetineerden die hun straf uitgezeten hebben, geldt in onze maatschappij vaak: eens een gedetineerde, altijd een gedetineerde. En dat vind ik niet eerlijk."

"Toen ik reageerde op de vacature voor vrijwilliger Gedetineerdenbezoek had ik nog nooit een gevangenis vanbinnen gezien. Het leek me leuk iemand te helpen, want ook mensen die fouten maken hebben iemand nodig. Tijdens de voorbereiding leerden we bijvoorbeeld dat je de ander niet aanraakt en dat je op je kleding let. Op een bloedhete zomerdag zei een van de jongens, zelf in een hemdje, tegen mij: “Je ziet eruit alsof je het heel warm hebt.” Ik beaamde dat en zei dat ik het liefst ook in een hemdje daar zou zitten maar dat dat aanstoot zou kunnen geven. Dat snapte hij ook wel weer."

Wat is vrijheid?

“Kijk, de mensen die in de gevangenis zitten hebben iets verkeerd gedaan. Maar al hebben ze straf, het zijn wél mensen! Ik werk met groepen van circa 25-30 man en met kleine bezinningsgroepjes. De humanist van de gevangenis leidt het gesprek. De bijeenkomsten hebben steeds een ander thema, bijvoorbeeld: Wat is vrijheid? Vooraf moeten ze zich melden. Sommigen komen omdat ze dan even weg zijn uit hun cel. Soms gaat het er fel aan toe. Maar er ontstaan vaak hele leuke gesprekken."

Fantastische leerschool

“Vrijwilligerswerk doen voor Humanitas is een prachtige leerschool voor jezelf. Je kunt hier een stuk wijzer weggaan dan je binnenkwam. Ik neem elke cursus aan die ik kan volgen. In de basiscursus bijvoorbeeld zit heel veel, als je het wilt zien.
Gedetineerdenbezoek heeft me zóveel gebracht… Meer dan ik kan zeggen. Mede dankzij Humanitas sta ik weer vol in het leven. Daar ben ik dankbaar voor."

Jobcoach

“Mijn hart ligt bij Gedetineerdenbezoek, daarnaast ben ik projectmedewerker bij Huisbezoek en vrijwilliger bij Gezin in Balans en Home-Start. Het is veel, maar omdat ik de dingen doe die ik leuk vind, krijg ik er energie van. Het enige jammere is dat het niet betaald wordt. Ik zou graag meer in de gevangenis willen doen. Het liefste vind ik een baan als jobcoach, daar gaat mijn bloed sneller van stromen. Maar, ook als ik ergens anders een betaalde baan vind, blijf ik daarnaast bij Humanitas!”