Yoselin Rijks, vrijwilliger Opvoeden
"Een tijdje meedraaien met een gezin"
Vrijwilligers van Wel Thuis komen bij gezinnen thuis om te helpen. Ze doen dat uit betrokkenheid. Niet als hulpverlener, maar als maatje: als een vriend of vriendin. Ze delen hun eigen ervaringen met je. Je bent gelijkwaardig. En samen praat je over de opvoeding, praktische gezinsdingen of ga je een stukje wandelen.
Bij Humanitas Almere doet Yoselin een paar uur per week gezinsondersteuning. En tegelijk is ze er een dag per week projectmedewerker. Een vrijwilligers dubbelrol. Ze doet een HBO-studie Social Work en heeft een eigen gezin. Nogal een volle agenda, maar tegelijk geeft het ondersteunen van gezinnen veel voldoening.
Fijner voor beiden
"Ik doe het omdat ik graag van betekenis wil zijn voor iemand anders. En het is leuk om het wederkerig te maken. Dat is fijner voor beiden, je bent gelijkwaardiger. Mijn collega’s en ik zijn geen hulpverleners en we hoeven niet met vooraf vastgestelde doelen werken. We draaien gewoon een tijdje mee. Omdat elk gezin anders is, is onze bijdrage ook telkens anders, we kunnen op de situatie inspelen en zijn minder gebonden aan tijd en regels."
"Ik dacht: wat ga ik vertellen als ik 80 ben"
De emmer loopt over
"Een gezin kan het soms erg moeilijk hebben. Dat kan psychisch zijn, maar vaak is het overbelasting. Het is teveel allemaal. Misschien is er een kind met ADHD of autisme. Dan loopt de emmer wel eens over, dat begrijp je wel. Je moet als vader of moeder de boel wel draaiend zien te houden.
Dan is het wel fijn als er iemand is die even met je meedenkt en haar eigen ervaring met je bespreekt. Daar heb je dan veel houvast aan. Als Humanitas vrijwilliger worden we goed getraind en begeleid om dit te doen, maar onze eigen levenservaring is wel het grootste instrument dat we hebben. Of nee wacht, het is de op drie na grootste, de belangrijkste zijn tijd, aandacht en betrokkenheid."Regie
In gezinnen waarin Wel Thuis wordt ingezet, heeft er altijd een beroepskracht van een professionele organisatie de regie. Het gezin, de beroepskracht en de vrijwilliger werken samen in een driehoek. Yoselin: “De inzet van vrijwilligers naast professionele hulpverleners betekent niet dat beroepskrachten overbodig worden. Vrijwilligers spelen een andere rol, ze zijn niet gericht op het ‘beter maken’ of zo. We houden ook geen dossiers bij. We staan echt naast het gezin en daardoor ontstaat eerder een goede vertrouwensband. Maar we zijn wel onderdeel van die samenwerkingsdriehoek en een beroepskracht blijft de regie houden.”
Wel Thuis biedt aanvullende hulp aan gezinnen die al te maken hebben met andere hulpverleners. Mogelijk omdat er zorgen zijn over de veiligheid van het kind(eren) en hierbij extra begeleiding nodig is. Maar de Humanitas vrijwilligers zijn geen hulpverleners, ze zijn extra en zij helpen met alledaagse vragen en behoeften. Ze zijn gesprekspartner, uitlaatklep en deuren-opener. Want ze helpen ook met het versterken van je sociale omgeving of gaan mee naar afspraken die je lastig vindt. Bedoeling is dat gezinsleden meer greep krijgen op hun situatie en uiteindelijk zelf verder kunnen.